Lava!

Ha allemaal!

Het gaat hier erg goed en heb zowaar een supersnelle internetverbinding gevonden. Vandaar extra veel foto´s deze keer. Ik heb zondag mijn laatste dag bij EBS gehad. We hebben toen kerst gevierd met alle kinderen van het project. De kinderen hebben nu 4 weken vakantie en ik ben nu dus helemaal vrij om te doen en te laten wat ik wil. Het is wel erg snel gegaan en jammer dat de kerstvakantie zo ongunstig valt voor mijn verblijf. Heb echt een mooie indrukwekkende tijd gehad en kunnen zien hoe het aan de andere kant van de wereld is. Vorige week hebben we enkele families bezocht in de buitenwijken van Jocotenango. Die mensen hebben echt bijna niks en bijna geen mogelijkheden op een beter leven. In Guatemala ben je voor de rest van je leven veroordeeld tot een zwaar leven als je in de laagste klasse wordt geboren. Er is nauwelijks een middenklasse, dus de sprong naar een hogere klasse is bijna onmogelijk. Gelukkig is EBS in staat om er voor de families en kinderen wat van te maken en het is mooi om te zien hoe de eerste kinderen nu een echt goeie baan krijgen met behulp van EBS! Natuurlijk is het een druppel op een gloeiendhete plaat, maar elk kind in EBS is er natuurlijk eentje minder.

Kindjes uit de klas met strenge Profe Mauri, zoals ze me noemen.

Tanden poetsen! Doen de kinderen op school, aangezien ze hier thuis vaak geen geld voor hebben.

De keuken, waar ik ook mee heb geholpen om wat culinaire hoogstandjes tot stand te brengen.

Kerstliedjes oefenen voor de kerstviering.

Ontbijt om 8:00.

Klassenfoto.

Jefferson.

Joaquin is in het verleden keihard gevallen en mist nu al zijn voortanden. Hij heeft helemaal geen ouders meer en heeft het dus extra niet getroffen.

Foto van de ochtendgroep. Deze krijgen hier 's morgens les totdat ze een beroepsopleiding gaan volgen (een soort vooropleiding dus). 's Middags komt de middaggroep die 's morgens naar speciale scholen gaat voor een beroepsopleiding.

Rechts de herrieschopper van de klas: Kevin.

Claudia. Heeft net een heupoperatie gehad en kan langzaam maar zeker normaal lopen. EBS heeft dit betaald.

Kindjes in de sloppenwijken.

Familie die we bezocht hebben. De vader is bakker en ging meteen voor ons aan de slag toen we kwamen. Veel Nederlandse bakkers kunnen nog wat van hem leren: lekker brood!

Huisje van de familie van Mishell. Met geld van het project hebben ze een huis gemaakt van golfplaten. Hiervoor hadden ze geen huis en sliepen ze onder het afdakje van de 'keuken' op de foto hier beneden.

'Keuken'

Mishell in de slaapkamer die ze moet delen me haar zusje.

Buitenwijken van Jocotenango

Baila La Bamba!

Genoeg ellende! Wat heb ik verder nog gedaan? Met huisgenoot Joep de actieve vulkaan Pacaya bezocht en 5 meter van de lava gestaan! Indrukwekkend en volgens mij nergens ter wereld mogelijk, behalve natuurlijk in Guatemala. Met onze groep van 20 toeristen gingen 2 zwaar bewapende gidsen mee. Maakt inmiddels al niet meer zoveel indruk op me, aangezien hier op elke hoek van de straat bijna complete legers staan. Heb me hier trouwens nog geen moment onveilig gevoeld, maar je moet ook niet al te stomme dingen doen.

Ik heb ook nog met 2 Nederlanders en een Guatemalteekse gids gemountainbiked door de bergen en dorpjes, hetgeen natuurlijk niet helemaal vlekkeloos voor deze kluns is verlopen: broek kwam in de ketting terecht, 4 meter naar beneden gerold, en in een beekje terecht gekomen. Gaat verder goed, dus mag niet klagen! Schade: broek kapot.

Links: marathonjumpstyle in Guatemala; Rechts: lokale viering van de verovering door de Spanjaarden: raar, maar wordt door de oorspronkelijke bevolking gevierd (waarschijnlijk een excuus voor een feestje!).

Feliz navidad vanuit San Pedro!

Kerstviering met heuse travestietenact.

Profesora Carol en ik: het dreamteam van de Ovejitas-klas (schaapjes-klas).

Waarschijnlijk ga ik morgen een dagje naar de hoofdstad Guatemala-Stad en later deze week zal ik Antigua verlaten. Weet nog niet zeker of het El Salvador wordt of Mexico, maar bij de volgende update meer daarover. Bedankt voor alle mailtjes, hou me op de hoogte van alles in Nederland of waar dan ook!

Saludos, Maurits

Working 9 to 5!

Hallo allemaal!

Een update vanuit Antigua. Hoe gaat het in Nederland? Ik heb gehoord dat de regen niet aan te slepen is (dat zijn natuurlijk de verhalen die ik wil horen!).

Het gaat hier nog steeds erg goed (afgezien van wat brakke ochtenden dan..). De tijd vliegt! Talencursus is afgerond en deze week werk ik fulltime bij El Buen Samaritano (EBS). Nog niet echt een straf, want woensdag zijn we vrij en vrijdag gaan we met al het personeel naar het zwembad (jaarlijks personeelsuitje). 17 December is de kerstviering en dan zullen de kinderen hun 'zomervakantie' hebben, dus dat zal mijn laatste dag alweer zijn. Het werk bevalt erg goed. Ik heb een groepje variërend van 5 tot 7 kinderen van rond de 6 jaar die moeten leren tellen van 0 tot 20. Inmiddels weet ik wel de achtergrond van de kinderen en dat is behoorlijk heavy. Het zijn de armste kinderen van het dorp en in de klas van 17 hebben er op twee na geen problemen thuis. Betekent dus dat ze of geen ouders hebben, ze weten niet wie hun vader is, moeder is prostituee (of geweest), kinderen en/of moeders worden thuis misbruikt, etc. etc. Kortom: genoeg inspiratie dus voor 10 seizoenen Goede Tijden Slechte Tijden. EBS is de enige mogelijkheid op een betere toekomst en het is mooi om te zien dat enkele leerlingen inmiddels een goede baan hebben gekregen en zo naar een hogere klasse kunnen komen in de maatschappij (wat in Guatemala haast onmogelijk is). Maakt je nog maar eens des te bewuster wat een gigantische geluksvogel je bent als je in bvb Nederland bent geboren.

In mijn vrije tijd vermaak ik me prima. Zwembadje erbij, goudgele rakkers pakken in de kroeg, dorpjes in de omgeving bezoeken, etc. Veel gezellige mensen hier, dus dat zit helemaal snor!

Even in vogelvlucht:

El Arco in Antigua.

Guatemala sucht den Superstar!

Vulkaan El Fuego: is deze week erg actief geweest met uitbarstingen. Je hoort en ziet regelmatig erupties (soort vuurwerkgeluid). Vannacht werd het hele huis wakker van een gigantische knal, leek alsof ons huis op instorten stond. Bleek het dus de vulkaan te zijn die de hardste uitbarsting in jaren had.. Gevolg: paniek in huis om 2 uur 's nachts en één huisgenoot die dacht dat het dak naar beneden zou komen en onder bed was gekropen (angsthaas).

Oude kloosterruïne in Antigua. Door verschillende aardbevingen in het verleden stikt het hier van de ruïnes.

Chillen in Cafe Sky met huisgenoten.

Eten kan je hier op elke hoek van de straat. Hier zie je Gloría die al 40 jaar haar heerlijke salmonellakippetjes aan de man probeert te brengen.

Mijn straatje. Ingang van het erf is de eerste poort aan de rechterkant.


Mi casa.

Vervoersmiddel nr. 1 in Antigua: de chickenbus! Oude Amerikaanse schoolbussen die zo een beetje de enige bewolking veroorzaken in Antigua (zwarte wolken uit de uitlaat) en volgestauwd zitten met locals.

Vervoersmiddels nr. 2 in Antigua: de tuc-tuc, die ik ook regelmatig pak naar Jocotenango (plaats van het project waar ik werk). Het is 50 eurocent duurder dan de chickenbus, maar aangezien de tuc-tuc iets sneller is, kan ik 10 minuten langer in bed blijven liggen (dat is het me wel waard). Er is sprake van een gezonde concurrentie in de tuc-tuc industrie. Een ritje staat garant voor plezier: tuc-tuc chauffeurs die elkaar als kleine kindjes proberen in te halen en elkaar onderling met middelvingers begroeten, een heuse knokpartij tussen twee tuc-tuc chauffeurs voor je neus i.v.m. een kleine aanrijding, verschillende bijna-dood-ervaringen door de niet echt Hollandse rijstijl en verschillende armen en benen uit de kom door het slechte wegdek (kasseien).

Local people.

Nou dit was het ff. Hoop dat het in Nederland ook allemaal goed gaat en thanx voor alle reacties!

Halleekes! Maurits