Hier een berichtje vanuit Costa Rica. Ik ben inmiddels vanuit Guatemala via El Salvador, Honduras en Nicaragua afgezakt naar Costa Rica. In Guatemala nog de Tikalruines bezocht om mijn laatste Maya-geval af te vinken. Om 3 uur ´s nachts vertrokken om de zonsopgang vanaf een tempel te zien, maar helaas niks anders dan wolken..
GUATEMALA, Tikal/Flores:
GUATEMALA, op doorreis:
Vervolgens naar Semuc Champey verder getrokken waar ik Naomi en Bart weer ontmoet heb, waar ik mee gedoken heb in Belize. Semuc Champey wordt door velen de mooiste plek van Guatemala genoemd en het komt volgens mij sterk in de buurt. We zaten vlak buiten het nationaal park, middenin de natuur in een schitterend hostel aan de rivier. Met wat Engelsen en een andere Nederlander zijn we daar langer gebleven dan dat ik verwacht had, aangezien het er echt paradijs was. Het nationale park bezocht met natuurlijk blauw water dat door een natuurlijke tunnel onder een soort van grote natuurlijke brug loopt, waar weer allemaal natuurlijke zwembaden op zitten. Kortom, erg mooi natuurlijk! Verder nog wat tijd verdreven met het bezoeken van een pikdonker vleermuisgrottencomplex met kaarsjes waar we zwemmend en klimmend doorheen moesten (tja, alleen in Guatemala mogelijk) en ook nog met een zwemband de rivier afgedreven.
GUATEMALA, Semuc Champey:
Na al deze vermoeiende zaken ben ik via El Salvador en Honduras alleen verder afgezakt naar Nicaragua. Terwijl ik dacht dat het in Centraal-Amerika niet armer kon dan Guatemala, kwam de hele situatie in Nicaragua op mij nog onontwikkelder over. De mensen zijn over het algemeen wel heel erg aardig en in voor een praatje, zodat ik ook veel over het land met ze heb kunnen praten. Veel mensen hebben weinig vertrouwen in de economische toekomst van hun land, die sinds de nieuwe regering van 2006 niet veel beter is geworden. Een corrupte overheid zoals in veel Centraal-Amerikaanse landen maakt het allemaal niet veel beter. Je hebt in Nicaragua wel het idee dat je op plekken komt die veel mensen (onterecht) links laten liggen, aangezien het er nog minder toeristisch is dan Guatemala. Heb de oude koloniale steden Leon en Granada bezocht en het vulkaaneiland van Ometepe ook nog aangedaan. Dat eiland bestaat uit twee vulkanen en 30.000 inwoners in het midden van het enorm grote meer, origineel genaamd Meer van Nicaragua. Met een groepje andere toeristen hebben we één van die vulkanen beklommen samen met gids Julio, die zelf zulke slechte schoenen had dat hij meer op zijn snufferd ging dan wij vijven bij elkaar. Hij ging van het geld van deze tour dan ook maar nieuwe schoenen kopen.
NICARAGUA, Leon:
NICARAGUA, Granada:
NICARAGUA, Vulkaan Mombacho:
NICARAGUA, Isla de Omtepe:
Vervolgens ben ik naar het toch wel ontwikkelde Costa Rica gegaan. Het is het rijkste land van Centraal-Amerika en dat is meteen te merken. Je hebt niet het idee dat de bus elk moment uit elkaar kan vallen, de vuilniszakken worden minder in een willekeurige berm gegooid, er wordt meer Engels gesproken en alles is reteduur vergeleken met de andere landen (wel nog steeds goedkoper dan Nederland). Ook is er veel meer toerisme wat resulteert in de eerste gespotte bussen vol met stereotype Amsterdamse Vutters (´Oohh, wat is het hier gesjellig!´), bussen met Amerikaanse toeristen met lange elegante witte sportsokken, Hawaii-blousjes, enz. Ook zijn er nog veel backpackers en vrienden maken, is hier niet zo een kunst. Heb geen enkel moment het idee dat ik hier alleen ben gekomen en de toch misschien nog wel handige logeeradresjes in inmiddels Canada, Australie, VS, Engeland, Zweden zijn ook nog wel leuk meegenomen.
Costa Rica is schitterend qua natuur! De apen heb ik hier al gewoon naast de weg in de boom zien zitten, terwijl ze in de andere landen dieper in de jungle zitten. Andere afgevinkte dieren: eekhoorns, slangen, spinnen, zwijnen en nog wat vogels. In het toeristische Tamarindo gesurfd aan de Pacific (het lijkt nog steeds nergens op, maarja) en een leuke paar dagen gehad.
COSTA RICA, Tamarindo:
COSTA RICA, Nationaal Park Monteverde:
Er was ook nog even wat slechter nieuws: in Montezuma (aan de kust) ben ik helaas beroofd van wat redelijk belangrijke spulletjes (paspoort, geld, bankpassen). Na het stappen zijn we nog met een groepje gaan zwemmen op het strand waar ons hotel aan lag. Onze Duitste kamergenoot ging Duits gedisciplineerd slapen toen er wat afkoeling werd opgezocht. Je raadt het al: Duitser valt als een blok in slaap, lokale Franco weet de kamer binnen te komen en pakt uitgerekend alleen mijn tas met alles erin.. De volgende morgen pas achtergekomen en bankpassen meteen geblokkeerd. Dezelfde dag nog aangifte gedaan en de volgende morgen heeft de achterbuurman mijn tas in zijn tuin gevonden.. Paspoort en passen zaten er nog in gelukkig. Ik heb van Jan en alleman geld kunnen lenen en gelukkig kon mijn pinpas nog gedeblokkeerd worden en deden mijn vrienden bij Interpolis niet moeilijk. Inmiddels zit ik in Jacó, een badplaats in het midden van Costa Rica aan de Pacific. Jacó lijkt op een willekeurige lelijke Spaanse badplaats, maar denk dan nog de horden Amerikanen erbij, evenals de Colombiaanse prostituees en locals die je op elke hoek van de straat vragen of je drugs wilt. Afgezien van nationaal park Carara is hier dus niks bijzonders en over een uurtje trek ik verder zuidwaarts naar Manuel Antonio, wat iets beter schijnt te zijn.
COSTA RICA, Montezuma (er zijn toch mindere plekken waar je beroofd kan worden..):
Inmiddels zit ik in Jacó, een badplaats in het midden van Costa Rica aan de Pacific. Jacó lijkt op een willekeurige lelijke Spaanse badplaats, maar denk dan nog de horden Amerikanen erbij, evenals de Colombiaanse prostituees en locals die je op elke hoek van de straat vragen of je drugs wilt. Afgezien van nationaal park Carara is hier dus niks bijzonders en over een uurtje trek ik verder zuidwaarts naar Manuel Antonio, wat iets beter schijnt te zijn.
COSTA RICA, Nationaal Park Carara:
Ik zal langzaam zuidwaarts richting Panama trekken. Ohja, voor sommigen misschien nog baanbrekend nieuws: ik heb nog tot 3 april de tijd, want ik heb besloten om mijn vlucht nog een maandje te verzetten. Ik wil toch nog rustig de tijd nemen voor Costa Rica en Panama, zodat ik daar niet doorheen hoef te crossen als een gek. Tot over een klein maandje allemaal!
Groetjes, Maurits
